Het laatste deel
van de rondleiding.
Via een ander pad komen we
achter het landgoed.
Ik wist dat Dhr Schermbeek en zijn vrouw
ergens op het landgoed begraven liggen.
Dat klopte en de gids vond
dat we daar ook wel even mochten kijken.
Dit is ook zo'n plek
dat niet toegankelijk is voor publiek.
We komen eerst bij de houtschuur.
Hier werden de planken bewaard
uit het eigen bos,
waar de grafkisten van zijn gemaakt.
Schermbeek koos zelf een eik uit het bos.
Dhr Schermbeek wilde in een grafheuvel
begraven worden,
maar kreeg daar van de gemeente
geen toestemming voor.
De grafheuvel was een
archeologisch monument.
Dus hij koos een andere plek.
Het is een simpel graf,
een kelder met een kei
waar alleen de namen op staan.
Om het graf heen staan rododendrons,
Pieter Adriaan Schermbeek 1902-1980
Gerarda Mathilda Costerus 1901- 1982
Er waren geen kinderen.
Het landgoed is in 1968 verkocht
aan Natuurmonumenten,
omdat het steeds moeilijker werd
om het te beheren.
Wel met de voorwaarde
dat ze er mochten blijven wonen
tot hun dood.
Zo dicht bij huis
zo'n mooi plekje
om te wandelen.
Of je huurt een kamer
als vakantie adresje
in de villa :)))
Ik had een hele
fijne middag !!
Met veel indrukken en foto's.
Lieve groet Albèrtje